| 
 | 
	ocurrir - verbu
					
 
| Indicativu
 | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretéritu imperfeutu
	 | Pretéritu indefiníu
	 | Pluscuamperfeutu
 |  
	ocurro ocurres ocurre ocurrimos ocurrís ocurren
	 | ocurría ocurríes ocurría ocurríamos  /  ocurríemos ocurríais  /  ocurríeis ocurríen
	 | ocurrí ocurriesti  /  ocurristi ocurrió ocurrimos ocurriestis  /  ocurristis ocurrieron
	 | ocurriera  /  ocurriere ocurrieras  /  ocurrieres ocurriera  /  ocurriere ocurriéramos  /  ocurriéremos ocurrierais  /  ocurriereis ocurrieran  /  ocurrieren
 |  
	| Suxuntivu
	 | Potencial
 |  | Presente
	 | Pretéritu imperfeutu
	 | Futuru
	 | Condicional
 |  
	ocurra ocurras ocurra ocurramos ocurráis ocurran
	
	 | ocurriera  /  ocurriere ocurrieras  /  ocurrieres ocurriera  /  ocurriere ocurriéramos  /  ocurriéremos ocurrierais  /  ocurriereis ocurrieran  /  ocurrieren
	 | ocurriré ocurrirás ocurrirá ocurriremos ocurriréis ocurrirán
	 | ocurriría ocurriríes ocurriría ocurriríamos  /  ocurriríemos ocurriríais  /  ocurriríeis ocurriríen
 |   
| Infinitivu | ocurrir | 
|---|
 | Xerundiu | ocurriendo | 
|---|
 | Participiu | | ocurríu | ocurrida | ocurrío |  | ocurríos | ocurríes |  
  | 
|---|
 | Imperativu | ocurri ocurríi | 
|---|
  
Flexona como: apurrir variante ortográfica : alcurrir
 forma nominal : ocurrencia Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana 
 | 
OSLIN-AST
	El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
	 
 
 |