|
constatar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
constato constates constata constatamos constatáis constaten
| constataba constatabes constataba constatábamos / constatábemos constatabais / constatabeis constataben
| constaté constatasti / constatesti constató constatemos constatastis / constatestis constataron
| constatara / constatare constataras / constatares constatara / constatare constatáramos / constatáremos constatarais / constatareis constataran / constataren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
constate constatas / constates constate constatemos constatéis constatan / constaten
| constatara / constatare constataras / constatares constatara / constatare constatáramos / constatáremos constatarais / constatareis constataran / constataren
| constataré constatarás constatará constataremos constataréis constatarán
| constataría constataríes constataría constataríamos / constataríemos constataríais / constataríeis constataríen
|
Infinitivu | constatar |
---|
Xerundiu | constatando |
---|
Participiu | constatáu | constatada | constatao | constataos | constataes |
|
---|
Imperativu | constata constatái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : constatación Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|