|
|
empericotiar - verbu

| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
empericotio empericoties empericotia empericotiamos empericotiáis empericotien
| empericotiaba empericotiabes empericotiaba empericotiábamos / empericotiábemos empericotiabais / empericotiabeis empericotiaben
| empericotié empericotiasti / empericotiesti empericotió empericotiemos empericotiastis / empericotiestis empericotiaron
| empericotiara / empericotiare empericotiaras / empericotiares empericotiara / empericotiare empericotiáramos / empericotiáremos empericotiarais / empericotiareis empericotiaran / empericotiaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
empericotie empericotias / empericoties empericotie empericotiemos empericotiéis empericotian / empericotien
| empericotiara / empericotiare empericotiaras / empericotiares empericotiara / empericotiare empericotiáramos / empericotiáremos empericotiarais / empericotiareis empericotiaran / empericotiaren
| empericotiaré empericotiarás empericotiará empericotiaremos empericotiaréis empericotiarán
| empericotiaría empericotiaríes empericotiaría empericotiaríamos / empericotiaríemos empericotiaríais / empericotiaríeis empericotiaríen
|
| Infinitivu | empericotiar |
|---|
| Xerundiu | empericotiando |
|---|
| Participiu | | empericotiáu | empericotiada | empericotiao | | empericotiaos | empericotiaes |
|
|---|
| Imperativu | empericotia empericotiái |
|---|
Flexona como: falar variante ortográfica : empericotar, emperincotar, emperingotar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|