|
indignar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
indigno indignes indigna indignamos indignáis indignen
| indignaba indignabes indignaba indignábamos / indignábemos indignabais / indignabeis indignaben
| indigné indignasti / indignesti indignó indignemos indignastis / indignestis indignaron
| indignara / indignare indignaras / indignares indignara / indignare indignáramos / indignáremos indignarais / indignareis indignaran / indignaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
indigne indignas / indignes indigne indignemos indignéis indignan / indignen
| indignara / indignare indignaras / indignares indignara / indignare indignáramos / indignáremos indignarais / indignareis indignaran / indignaren
| indignaré indignarás indignará indignaremos indignaréis indignarán
| indignaría indignaríes indignaría indignaríamos / indignaríemos indignaríais / indignaríeis indignaríen
|
Infinitivu | indignar |
---|
Xerundiu | indignando |
---|
Participiu | indignáu | indignada | indignao | indignaos | indignaes |
|
---|
Imperativu | indigna indignái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : indignación Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|