|
|
apolitar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
apolito apolites apolita apolitamos apolitáis apoliten
| apolitaba apolitabes apolitaba apolitábamos / apolitábemos apolitabais / apolitabeis apolitaben
| apolité apolitasti / apolitesti apolitó apolitemos apolitastis / apolitestis apolitaron
| apolitara / apolitare apolitaras / apolitares apolitara / apolitare apolitáramos / apolitáremos apolitarais / apolitareis apolitaran / apolitaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
apolite apolitas / apolites apolite apolitemos apolitéis apolitan / apoliten
| apolitara / apolitare apolitaras / apolitares apolitara / apolitare apolitáramos / apolitáremos apolitarais / apolitareis apolitaran / apolitaren
| apolitaré apolitarás apolitará apolitaremos apolitaréis apolitarán
| apolitaría apolitaríes apolitaría apolitaríamos / apolitaríemos apolitaríais / apolitaríeis apolitaríen
|
| Infinitivu | apolitar |
|---|
| Xerundiu | apolitando |
|---|
| Participiu | | apolitáu | apolitada | apolitao | | apolitaos | apolitaes |
|
|---|
| Imperativu | apolita apolitái |
|---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|