|  | afumiar - verbu
 
| Indicativu | 
|---|
 
	| Presente | Pretéritu imperfeutu | Pretéritu indefiníu | Pluscuamperfeutu |  
	| afumio afumies
 afumia
 afumiamos
 afumiáis
 afumien
 | afumiaba afumiabes
 afumiaba
 afumiábamos  /  afumiábemos
 afumiabais  /  afumiabeis
 afumiaben
 | afumié afumiasti  /  afumiesti
 afumió
 afumiemos
 afumiastis  /  afumiestis
 afumiaron
 | afumiara  /  afumiare afumiaras  /  afumiares
 afumiara  /  afumiare
 afumiáramos  /  afumiáremos
 afumiarais  /  afumiareis
 afumiaran  /  afumiaren
 |  
	| Suxuntivu | Potencial |  | Presente | Pretéritu imperfeutu | Futuru | Condicional |  
	| afumie afumias  /  afumies
 afumie
 afumiemos
 afumiéis
 afumian  /  afumien
 | afumiara  /  afumiare afumiaras  /  afumiares
 afumiara  /  afumiare
 afumiáramos  /  afumiáremos
 afumiarais  /  afumiareis
 afumiaran  /  afumiaren
 | afumiaré afumiarás
 afumiará
 afumiaremos
 afumiaréis
 afumiarán
 | afumiaría afumiaríes
 afumiaría
 afumiaríamos  /  afumiaríemos
 afumiaríais  /  afumiaríeis
 afumiaríen
 |  
| Infinitivu | afumiar | 
|---|
 | Xerundiu | afumiando | 
|---|
 | Participiu | | afumiáu | afumiada | afumiao |  | afumiaos | afumiaes | 
 | 
|---|
 | Imperativu | afumia afumiái
 | 
|---|
 Flexona como: falar   variante ortográfica de  : afumar  Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana | 
OSLIN-ASTEl corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
	 |