|
caracoliar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
caracolio caracolies caracolia caracoliamos caracoliáis caracolien
| caracoliaba caracoliabes caracoliaba caracoliábamos / caracoliábemos caracoliabais / caracoliabeis caracoliaben
| caracolié caracoliasti / caracoliesti caracolió caracoliemos caracoliastis / caracoliestis caracoliaron
| caracoliara / caracoliare caracoliaras / caracoliares caracoliara / caracoliare caracoliáramos / caracoliáremos caracoliarais / caracoliareis caracoliaran / caracoliaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
caracolie caracolias / caracolies caracolie caracoliemos caracoliéis caracolian / caracolien
| caracoliara / caracoliare caracoliaras / caracoliares caracoliara / caracoliare caracoliáramos / caracoliáremos caracoliarais / caracoliareis caracoliaran / caracoliaren
| caracoliaré caracoliarás caracoliará caracoliaremos caracoliaréis caracoliarán
| caracoliaría caracoliaríes caracoliaría caracoliaríamos / caracoliaríemos caracoliaríais / caracoliaríeis caracoliaríen
|
Infinitivu | caracoliar |
---|
Xerundiu | caracoliando |
---|
Participiu | caracoliáu | caracoliada | caracoliao | caracoliaos | caracoliaes |
|
---|
Imperativu | caracolia caracoliái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica : caricoliar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|